Nieuw Zeeland noord eiland slot

Hoi allemaal. De laatste dagen van onze trip.

We hebben net in de library van Manukau de laatste foto's op de site gezet, dus er is ook weer wat nieuws te zien, naast het leeswerk hieronder.

Maandag 17 februari.  Alweer een lekker zonnige dag. 20 tot 25 graden.

We gaan vandaag niet zover. Van het westen naar het oosten op Coromandel Peninsula. Hemelsbreed een goede 75 km. 

Vanuit Coromandel rijden we een klein stukje naar het zuiden en gaan dan " The 309 road" op.

Vanaf Coromandel Harbour kijken we over de zee uit op Orere Point waar we goede week geleden gekampeerd hebben.

We gaan eerst naar Waiau Waterworks, een park met allemaal zaken die gemaakt zijn uit afval, blik, emmers, oude motoren etc, en alles werkt op en/of met waterkracht. Toen we aanreden dachten we, nou "The 309 road" dat zal wel een behoorlijke weg zijn. Ook hier verraste de realiteit ons met wat we op de kaart dachten dat zou komen. Een erg steile en bochtige heuvelachtige gravelweg die ook nu weer op sommige plaatsen erg smal was. 

Bij Waterworks veel gelachen om de best wel geinige apparaten en constructies. Zoals je op enkele foto's kunt zien, veel ouwe muk, maar best geinig. En verrassend wat ze allemaal met simpele dingen kunnen bouwen en dan ook nog alles op of met waterkracht. Ook enkele "bedriegertjes" er tussen die je ongemerkt toch nog gauw nat spoten. 

Daarna een rotspunt op de foto gezet die ze hier de Castle Rock noemen omdat hij vanuit de verte inderdaad wel wat weg heeft van een kasteel boven op een berg. Ik zie nu ook net dat we die niet op de site gezet hebben. Jammer maar helaas.

Langs Waiau Falls nog een kleine dertig km over de gravel weg vervolgd tot we in Kaimarama terecht kwamen. Eerst nog even iets verder naar het zuiden gezakt en langs Coroglen en Whenuakite naar de Hot water Beach gereden.

Het zou tussen 3 en 4 uur eb zijn en dat was het beste moment om van het warme thermale strand te kunnen genieten.

Vanaf een erg drukke parkeerplaats in badkleding naar het strand gelopen. Een wandeling van een stief kwartierke maar de moeite waard. Bij het strand misten we in eerste instantie de vele mensen die er zouden moeten zijn, gelet op het aantal auto's op de parkeerplaats, maar al gauw hadden we het in de gaten waar ze waren. Een beetje naar links, - net om de hoek - was een hoge rotspartij tegen het strand aan. Daarvoor lagen enkele tientallen meters strand en dan lag er, daar recht voor, in zee ook weer een rotspartij. Precies daartussen op het strand een grote mierenhoop van mensen met een schepje die allemaal een kuil aan het graven waren. Jawel ook Duitsers met " Mein kuil". Echt waar, zoveel mensen op zo'n klein stukje strand, prachtig om te zien. Ze verdrongen zich om een kuil te graven aan de rand van het water. Daar kon je met je voeten jezelf een beetje in graven en dan was het gewoon erg warm aan je voeten en werd het water ook warm. Zo'n 65 graden.

Er zit daar een thermale bron ondergronds die het strand opwarmt. En op een enkel stukje zag je de mensen telkens het zand oplopen en dan, net als een hagedis die zijn pootjes snel optrekt omdat het zand te warm wordt onder zijn voeten, renden ze er tenen op trekkend vanaf omdat het zand daar gloeiend heet was. Je zag het water gewoon borrelend uit het zand omhoog komen. Gewoon kokend water. 

Iets bijzonders en erg lekker warm zeewater. We hebben daar lang naar staan kijken. Even een stukje in zee gebadderd, omdat zwemmen niet mogelijk was vanwege de sterke stromingen en toen liggen zonnen. Nog iets meer kleur op gedaan.

Het liep al tegen zessen toen we daar op een camping een plekje gekozen hebben. 

Dinsdag 18 februari. We raken er bijna aangewend. 20 tot 25 graden. 

Ook nu gaan we het rustig aan doen. Op ons gemakkie de laatste dagen vullen. Onderweg naar het zuiden van het schiereiland rijden we langs Tairua en daar liggen links en rechts enorm veel boomgaarden met kiwi's, avocado's en citrusvruchten. Dat kan hier ook makkelijk wanneer het elke dag boven de 20 graden wordt.

Volgens de informatie die we hier via de Tourist radio kregen worden hier jaarlijks 20 miljoen kratten met kiwi's geëxporteerd. Dit gebied noemen ze dan ook de fruits coast 

Verder een leuke en rustige trip langs de kust met een erg groen landschap met niet zo hoge maar erg groene heuvels. Bij Whangamata aan zee geluncht.

Net na drieën waren we in Athenree bij een camping met hotpools. Na de camper geïnstalleerd te hebben snel onze badspullen aan en in die warme pool gegaan. Heerlijk is dat zo'n hotpool waarbij je in water van zo'n 39 graden erg bekomt. En we hebben er lang van genoten. Morgenvroeg nog maar een keer voordat we verder rijden. 

Woensdag 19 februari. Je raadt het al, lekker al 23 graden wanneer we opstaan.

Het is grijs, bewolkt en winderig maar al lekker warm.

Via Katikati rijden we richting Tauranga en dan merken we dat er tolwegen op komst zijn. We hebben echter geen apparatuur aan boord om tol mee te betalen. Voor Tauranga slaan we daarom af richting Tirau in het binnenland. Een hele mooie weg door heuvels die overal even groen zijn. Dan weer bebossing en daarna heuvels met grote grasvelden met hier en daar een kudde runderen of schapen. Een erg mooie streek. 

We besluiten dat het mooi geweest is wat we allemaal al gezien hebben en gaan via Matamata terug richting Auckland. Op de camping in Manukau richten we ons in voor ons verblijf voor de laatste twee dagen. 

Donderdag 20 februari. Een iets bewolkt begin van de dag maar toch al weer 21 graden. 

We gaan tegen half elf naar de botanische tuinen van Auckland, hier zo'n kleine 3 km vandaan. Een erg groot park dat gratis toegankelijk is en is opgezet met veel thema delen.

Zoals met de planten en bomen die al op aarde voorkwamen voordat het grote Gondwana uiteen viel in de hedendaagse continenten. En die nu nog, in van elkaar verschillende maar verwante soorten, overal op aarde bestaan.

Daarnaast een Nieuw-Zeelandse rozentuin. Rozen tussen bodembedekkers, grassen en andere kleine bloemdragende struikjes. En die rozen stonden er erg goed op. Onvoorstelbaar dat er zoveel verschillende soorten van bestaan. 

Een van de andere thema's waren de palmen, de woestijn, de wetlands en het regenwoud. Prachtig van opzet maar dat kan dan ook op zo'n groot terrein.

Daarnaast was er het thema: "Art in the Gardens". Vele kunstwerken van hier kennelijk erg gerenommeerde kunstenaars. Grote en kleine kunstwerken, sculpturen en beelden in allerlei formaten. Wanneer je ooit in de gelegenheid komt is het een aanrader om hier een aantal uren door te brengen.

Toen we daar wegreden was het buiten inmiddels 29,5 graden. Heerlijk weer voor onze laatste dag dat we met de camper op stap waren.

In de bibliotheek van Manukau hebben we weer een aantal foto' s op de site gezet.

Na een goede 8000 km in Nieuw-Zeeland gaan we morgen inpakken, in de namiddag de camper inleveren en 's-avonds enkele uren op het vliegveld van Auckland doorbrengen omdat we pas om kwart voor twaalf gaan vliegen.

Eerst naar Shanghai en dan na een transit daar van ongeveer 5 uren vliegen we terug naar Amsterdam waar we, als alles meezit, tegen half zes in de middag zullen aankomen. We hebben onze vesten dan bij  de hand omdat het best wel fris zal aanvoelen wanneer we buiten komen.

Allemaal hartstikke bedankt voor de vele en leuke reacties die we op onze blog van jullie mochten krijgen en we weten zeker dat jullie daarvan net zo veel genoten hebben als wij zelf van de dagelijkse realiteit hier.

Groetjes en tot weerziens in Nederland.