Nog een keer het meest Zuid-Westelijke puntje en dan al 8000 km gevorderd

Hoi vanuit een fris Esperance.

Jullie zullen wel gedacht hebben wat is er aan de hand omdat wij al zolang niets hebben laten horen.

Maar alles is goed hier hoor, alleen met internet valt het niet mee.Meeestal hebben we dat aan onszelf te wijten omdat we krap in de tijd zitten of pas aan het einde van de middag ergens zijn. De ene keer doet hij het helaas op dat moment even niet, dan weer zijn ze ergens met de stroom bezig of zijn alle apparaten bezet of gaat het uploaden niet, maar we zitten hier nu en draaien duimen dat het goed mag gaan.

Het is vandaag dinsdag 19 november, 16 tot 18 graden, erg winderig buiten en we zitten in de bieb aan de pc.

Dan eerst maar even terug naar waar we gebleven waren.

Vrijdag 8 November, 30 graden en in Perth.

We zitten in de stadswijk Gwellup in het Noorden van Perth en hebben vanmorgen om 08.30 uur een afspraak bij de kapper. Het werd nodig om de lange lokken kwijt te raken. En dat is vrij redelijk gelukt. Ze kunnen ook hier goed knippen.

We hebben een strandwandeling gemaakt en een stukje van deze kant van de stad bekeken. Er is ook hier veel nieuwbouw en uitbreiding van het wegennet ofwel er zijn hier erg veel wegwerkzaamheden. Voor de rest een beetje de hele dag gelummeld en weinig gedaan.

Zaterdag 9 November, 32 graden in Gwellup.

Bruin worden aan het ontbijt in de zon is toch wel heel plezierig.

Met de bus en de trein naar het centrum van Perth gegaan en uitgestapt vlak bij de Bell Tower aan de haven. Wat is het veranderd sinds we hier in 2007 geweest zijn. Heel veel grote kantoorgebouwen en uitbouw de haven in voor kantoren en winkels.

Een cruise geboekt en naar Freemantle geweest over de Swann River. Daar lag in de haven de ". Volendam"  van de Holland Amerika lijn en een nog groter cruise schip uit Nassau op de Bahama's. En enorm veel Amerikanen. Het moet niet gekker worden maar die komen dan met een cruise scip naar Freemantle en gaan vanaf die boot met een bus 200 meter verderop naar een cruiseboot om over de Swann River de stad in te kunnen en 1 1/2 uur later weer terug naar hun cruise-schip.

Een bakske gedaan en het lokale winkelcentrum bekeken. Daarna terug naar de stad gevaren. Het blijft een erg mooie trip op de Swann River.

Zondag 10 November, 37 graden, de laatste dag in Perth.

Rustdag om even bij te komen van alle indrukken van de laatste weken. Koffie, zwembad gepikt met drie aparte baden waaronder een grote Jacuzzie, gelezen, theetijd, lekker gegeten met een wijntje erbij. Gewoon een rustige  dag om bij te komen.

Maandag 11 November, 34 tot 27 graden en op naar Busselton.

Eerst naar de dependance  van Apollo gegaan omdat we een gaslek hadden bij de gasfles. Het stonk naar gas waar de fles stond en een van de leidingen gaf bij controle met zeepwater enkele bubbels.

Meteen een iets grotere fles er in laten zetten, de deur van de koelkast vervangen want die was uit elkaar aan het gaan en de schakelaars van de afzuigkap laten vervangen. Die werkten niet meer. Maar voor de rest bevalt de camper gewoon goed hoor, geen problemen. Motorisch prima in orde.

Dan op route naar Busselton, ongeveer 225 km onder Perth.

Tussen Madurah en Bunburry even een kleine rustpauze genomen en toeb viel het op dat op een veld naast het wegrestaurant een erg grote groep zwarte vogels aan het rondscharrelen was. Filmamera erbij gepakt, ingezooms en toeb bleken dat tientallen zwarte witstaart kaketoes te zijn die van de resten van een gemaaid graanveld aan het eten waren. Daartussen enkele Rose's en Little Corellas. Die witte kaketoes met blauwe oogringen. Ook in de bomen naats dat veld krioelde het van de kaketoes. Deze keer gelukkig wel wat meer kunnen filmen.

In de avond met free wifi op de camping mailtjes en andere zaken bijgewerkt.

Dinsdag 12 November, 23 graden in Busselton.

Erg veel wind hier. Een strandwandeling gedaan en naar de Jetty gelopen. Die is nog langer dan in Carnarvon en 2300 meter lang. Aan het einde hiervan is een onderwater observatorium gemaakt van 8 meter diep waaromheen een kunstmatig rif is aangelegd. Maar de trein om naar dat einde te komen was die dag net in onderhoud dus kon je er bniet komen. Morgen nog een keer proberen.

Het strand is hier een lange ondiepe vlakte de zee in en blijft een heel eind de zee in erg ondiep. Mooi om te zien zo'n lang en breed strand. daarna op onze eigen terrasje nog genoten van de invallende avond.

Woensdag 13 November, 20 graden in Busselton.

Ook nu nog erg winderig. Op naar de Jetty en het zee-aquarium. Helaas. De treintjes van 9, 10 en 11 uur waren helemaal volgeboekt en we wilden die dag nog zuidelijker gaan dus misschien een volgend zee-aquarium bekijken.

Via Dunsborough naar Cape Naturalista gereden. Dat is op het puntje van een 100 km lang gebied van Limestone waarin een ontelbare hoeveelheid grotten zijn gevonden.  Dat gebied loopt helemaal tot het zuidelijkste puntje bij Augusta. Bij Yallingup naar het strand gereden en alwer een prachtige baai met helder blauw water en wit satrnd. Het kan niet op hier. Naar Ngilgi cave gegaan. Een 37 meter diepe grot die helemaal verlicht is en uitgerust met ingebouwde trappen en platforms. Wanneer je bij de onderste daarvan op je rug gaat liggen en naar boven kijkt is het alsof je de ruimte in kijkt of dat je naar een enorm groot surrealistisch oerwoud kijkt met allemaal rechtop staande punten. Magnifiek.

Net na de middag aangeland bij een camping bij Grace Town en vandaaruit even naar Margret River geweest. Een soort Valkenburg middenin een wijnstreek. We zitten hier namelijk kddenin de meest westelijke wijnstreek van Australie. Het is het gebied tussen Busselton, Augusta en Albany. Je ziet hier dan ook de ene wijnboer aangesloten aan de andere. En je kunt zie dat enkelen erg goed geboerd hebben. Grote ontvangstruimten op het voorterrein met informatiehal en proeverijen. Helemaal ingericht op het ontvangen van grote groepen toeristen.

Op de camping 's-avonds een grote groep Kaketoes kunnen filmen die van de Karrie noten aan het eten waren.

Donderdag 14 November, 24 graden en op weg naar Pemberton.

Bij Prevelly Beach aan gegaan en een beetje gezwommen. Dat is waar de Margaret River in zee uitmondt. Daar ook gezien hoe de schooljeugd hier gymles krijgt. Surfles in de rustige baai en aansluitend les op de golven vanuit zee. De oudere jeugd mag eerst een kleine 10 km hard lopen en dan een zwemwedstrijd houden met elkaar. Maar het leek er op dat ze het allemaal met plezier deden.

Bij Hamlin Bay eerst geluncht en vandaar doorgereden naar Augusta en naar cape Leeuwin. Dan zitten we op het meest Zuid-Westelijke puntje  van Australie waar de Grote of stille en Indische Oceaan bij elkaar komen en waarvandaan je recht naar beneden naar Antarctica kunt gaan ofwel "vlak" bij de Zuidpool.

Op dat moment hebben we er de eerste 8000 km op zitten.

Hierna begonnen we aan onze trip van West naar Oost met een eerste stapje richting Pemberton.

Onderweg de eerste echte weilanden gezien waar ook gehooid werd en waar koeien rondliepen die echt goed in het vlees zaten. Heel anders dan de beesten die we in het noorden door de bush zagen dwalen en die meer weg hebben van de magere dieren zoals die in India over  de straten scharrelen.

Op de camping 's-avonds de eerste Neophema's gehoord en ook Bergparkieten en redcap's. Maar het werd al te snel donker om te filmen terwijl ze zich ook niet erg goed lieten benaderen.